Sunday, January 22, 2006

یاسی عزیز:من همیشه از کاغذ سفید تمیز می ترسم. از اون سعیدی لخمش و از اون بزرگیش. نمی دونم باید باهاش چی کار کنم. فکرهام در مقابل درخشش اون همه سفیدی شکوهشون را از دست می دن. خیلی وقته که دیگه توی کاعذهای کاهی می نویسم. کاغذهای کاهیم را قبل از اینکه بنویسم خط خطی می کنم. توشون طراحی می کنم. خورده اهنگها را کنارشون می نویسم. همین جوری با کاغذم دوست می شم
دوستم کاغذت را خط خطی کردم که راحت تر باهاش دوست شی!بنویس!زیاد بنویس
فرزانه

2 comments:

یاسمن said...

چه عالی.ترجیح می دم اول یه کامنت برای وبلاگ خودم بذارم

Anonymous said...

و سرانجام
هيچ کاغذی
سفيد نمی ماند

!...