Monday, September 20, 2010

بم / نه / طراحی - ساخت

با بچه های کمی بزرگتر انجمن به پروژه های طراحی-ساخت فکر می کنم
پروژه های طراحی- ساخت ،پروژه هایی هستند که سازنده و طراح یک گروه هستند . مراحل ساخت و طراحی همراه با هم پیش می روند و به کمک هم اصلاح می شوند

می توانیم بچه ها را درگیر فضا سازی های داخلی و بیرونی ساختمان انجمن کنیم . مثلا طراحی دیواری در حیاط مدرسه که فضای شخصی استراحت کودکان را ازآموزگاران ها جدا می کند

و یا طراحی- ساخت خانه ای برای دو خوکچه ی هندی که قرار است به مدت سه ماه مهمان انجمن باشند

مراحل هدایت این پروژه به طور کلی به صورت زیر است

تحقیق اولیه . مشاهده دقیق و یادداشت برداری
شرح و توضیح
برنامه ریزی . ترسیم طرح های پیشنهادی همراه با مقیاس و مقاطع و طرح های اولیه ی آن
بحث ها
تولید . انتخاب مواد و ابزار مورد نیاز و ساخت طراحی نهایی
تحقیق تکمیلی . بررسی های نهایی بعد از مرحله ی ساخت
ارزشیابی پروژه


بم / هشت

در طراحی برنامه های آموزش هنر انجمن کتاب های زیادی را ورق زدم و بخش هایی را عمیقا خوانده ام .اما هنوز مفیدترین کتابی که خوانده ام ،کتاب " هنر در مدرسه " نوشته ی جان لنکستر ، ترجمه میر محمد سید عباس زاده و چاپ انتشارات مدرسه است
جان لنکستر معلم و مربی- معلم با تجربه ی انگلستان است و روند این کتاب روند پیشنهادی برای آموزش مدارس ابتدایی در انگلستان 1990 است
اما نکته ی عجیب این که طرح درس های پیشنهادی کتاب بسیار برای من آشناست . انگار نگاهم به نویسنده بسیار شبیه است و دورنمای آموزشی مشابهی را دنبال می کنیم

به عنوان مثال لنکستر در کلاس های درس اش از چیزی به نام منظره یاب استفاده می کند .منظره یاب مقوایی است حدود 30*30 سانتی متر که مربع یا مستطیل کوچکتری در آن سوراخ شده است
بچه ها در فضای باز ازداخل منظره یاب مثل لنز دوربین نگاه می کنند ، کادر شخصی انتخاب می کنند و کادر را نقاشی می کنند

این وسیله ای است که من در کلاس های راهنمایی با آگاهی کمتری استفاده می کردم . مقوا ماکت های کوچکی که سوراخ های مربع یا مستطیل داشتند . ما به کمک این مقوا ماکت ها به شکار سوژه می رفتیم .مدتی فقط سوژه ها را به هم نشان می دادیم و بعضی از آن ها را نقاشی می کردیم

غرض من از نوشتن این مطلب ،معرفی این کتاب ، تشکر فراوان از نویسنده اش ، اعلام ذوق زدگی از همزمانی بعضی از ایده ها و ارجاع دادن بخشی ازایده های درسی ام به لنکستر و یاران باوفایش بود
:)


بم / هفت /هدف گذاری

این بخش را دارم با تاخیر می نویسم .شاید می بایست اولین یا حداکثر دومین بخش مربوط به بم باشد

می خواهیم از راه هنربه بچه ها چه یاد بدهیم؟
امیدی که در سر دارم این است
در یک روند چند ساله به کمک هنر بچه ها را یاری می کنیم تا بتوانند

یک.به آرامش درونی بیشتری دست پیدا کنند
دو. بیشتر لذت ببرند و شاد تر باشند
سه.به نوعی رهایی که منشا خلاقیت اه برسند
چهار.حواس پنج گانه شان تقویت شود . خوب ببینند و باقی قضایا
پنج.دقت و تمرکزشان بیشتر شود
شش.به طبیعت نزدیک بشوند
هفت.به تکنیک هایی برای بیان بهتر برسند
هشت. اعتماد به نفس پیدا کنند
نه.به خانه ، انجمن ، محله ، شهر ، و کشورشان حس تعلق پیدا کنند
ده.از راه هنر بتوانند پلی به علم بزنند و نوع جدیدی از لذت را تجربه کنند
یازده.به تولید هنر برسند
دوازده . بتوانند به محیط اطرافشان خلاقانه (ازمنظریک طراح ) نگاه کنند
سیزده.کار فردی و هدف گروهی راتجربه کنند

بم /شش / داستان / طراحی آزاد

یکی از دوستانم از تجربه ی کلاس های تصویر سازی آقای بنی اسدی تعریف می کرد که نقل می کنم

کاغذهای بزرگی در اختیار بچه ها قرار می دهیم وبرای آن ها داستانی نقل می کنیم
از بچه ها می خواهیم بدون آن که به کاغذ نگاه کنند و بدون آن که دستشان را از روی کاغذ بردارند ، داستان را دنبال کنند و هر جور دوست دارند خطوط ای همراه با داستان طراحی کنند .مثلا گوشه ای از گربه ای که در قصه از روی دیوار رد می شود یا هر چیز دیگر

نتیجه جالب توجه است و در بخش بعدی باز سعی می کنیم از قسمت هایی از کار کادری انتخاب کنیم و آن کادر را رنگ آمیزی کنیم

روایت می شود که بچه های دارای تنش های عصبی ، خط های منقطع می کشند و اگر کمکشان کنیم خط های نرم تر و ممتد بکشند ،در واقع آن ها را به سمت آرامش و تمرکز سوق داده ایم

بهتر است بچه های کوچک را در این تمرین خیلی آزاد بگذاریم که بتوانند برون ریزی کنند

بم / پنج /خط

هفته های اول به تمرینهای رنگ و خط به کمک موسیقی می پردازیم
به پیشنهاد دوستی که کارشناس نقاشی کودکان است ، بهترین جنس برای شروع نقاشی با بچه ها پاستل پر رنگ است
کنترل پاستل برای بچه ها خیلی ساده است و در ضمن ، رنگ های درخشان و شادی بخشی دارد

اما به تدریج تجربه ی استفاده از مواد دیگر مثل گواش و آبرنگ را هم در جلسه ی بچه ها قرار می دهیم تا کم کم به انتخاب ماده ی دلخواهشان برسند

جلسه ی اول شاید فقط موسیقی های مختلف پخش کنم و از بچه ها بخواهم بر روی کاغذهای بزرگ خط خطی کنند .بعد از یک ربع تمرین خط آزاد ، کمی به بچه ها جهت می دهیم . مثلا نقطه های رنگی روی کاغذها می کشیم و از بچه ها می خواهیم که به شکل بازی در زمان مشخصی همه ی نقطه های هم رنگ را به هم وصل کنند (سرعت مهم است .باعث قدرت حرکت دست می شود و تقویت اعتماد به نفس) . یا این که دستشان را از روی کاغذ بر ندارند و از بین همه ی نقطه ها رد شوند(تقویت خطوط منحنی ) .به همین صورت تمرینها را تغییر می دهیم

در پایان تمرین های خط خطی می توانیم به بچه ها کمک کنیم که برای بخشی از کارشان کادر بکشند و به دلخواه خودشان داخل کادر را رنگ کنند

یا این که از بین خط خطی های متقاطع ،شکل هایی پیدا کنند (مثلا ماهی ) و آن ها را رنگ کنند

Saturday, September 18, 2010

بی چارگی

کاش من اون قدر قدرت داشتم که می تونستم ذره ای از بغض امشب ام رو بنویسم
این بغض ،تقابل مسئولیت پذیری من با زندگی سهل انگارانه در ایران اه

کاش شما هایی که این جا زندگی می کنین به اندازه ی امشب من رنج نکشین
و شمایی که این جا نیستین هم رنج نکشین

رنج کشیدن یه درماندگی خیلی بدی داره
...

Friday, September 10, 2010

""
Shadowboxing, monologue and we talk and we talk and we talk
Shadowboxing, monologue and we walk and we walk and we walk
Shadowboxing, monologue and we clean and we clean and we clean
Shadowboxing, monologue and we dream and we dream and we dream

"
""