سلام و صبح به خیر
باز چند تا مطلب،که اون تو پشت سر هم صف کشیده ان تا بریزن بیرون
یک/به این فکر می کنم که چرا اینجا کم می نویسین؟در یکی دو ماه اخیر گاهی فراموش می کنم که کسی اینجا رو می خونه.کامنتدونی این وبلاگ که یه زمانی حتی استفاده های سوء هم ازش می شد خاموش شده..این سردی شاید از من اه.اگه هست هم لطفا گاهی یه تذکری بدین.مثلا بگین:چقدر لوس شدی
دو/معلم آوازم خانوم حدودا 50 ساله نازنینی یه.من سال ها پیش شاگردش بودم و از وقتی متوجه شدم در این کار چیزی بشو نیستم دیگه فقط دوستش باقی موندم.یک ماه و نیم پیش از یه سفر چند ماهه اجراهای خارج از کشور برگشته بود و من هنوز بهش زنگ نزده بودم.کم کم این موضوع شده بود کابوس شب و روزم.دیروز خودش زنگ زد.اول که گفت سلام یاسی جون،قلبم ریخت..اما خیلی گرم و راحت شروع کرد به احوال پرسی.از سفرهاش برام گفت و از این که کجاها به یادم بوده و دلش برام تنگ شده.در آخر هم گفت: حتما این روزا خیلی گرفتاری.برام از بچه ها بگو و از طرح درس- ات...باری...عجب معلمی یه..این رفتارش دیگه خیلی به دلم نشست
سه/از دیروز موزه گردی رو شروع کردم.از اون جایی که مرغ همسایه همیشه یه غاز خوش آب و رنگه،یه عالمه موزه و خونه قدیمی در تهران و اصفهان هست که ندیده ام و دلم می سوزه از این کوتاهی در حق خودم.لیستشون کرده ام و پیش به سمتشون
چهار/دیشب عروسی دوستی بودیم.مجلس بدی هم نبود.اما در برگشت توی ماشین،با دوستهای دیگه این بحث پیش اومد که چرا عروسی ها دیگه اون طور که باید به دلمون نمی شینه...یکی از برداشت ها این بود که اونقدر خرج اضافه در مجالسمون هست،که برکت ازشون رخت بربسته
پنج/این مورد پنجم در مورد حرفه ای شدن اه..شاید خودش یه فضای جداگانه بطلبه
4 comments:
یاسی جون من امروز این 3 4 تا پست آخرت رو یهو با هم دیدم. امروز صبح هم چک کردم ، بروز نشده بود. اما الان همه هست. فکر کنم ایراد از بلاگر بوده باشه
هی بی مرام! موزه نوردی که برنامه دو نفره مون بود....نبود؟ اشکال نداره حالش را ببر. ما هم به حال دوستان حال خوشی داریم.
کی بود؟من که یادم نمی یاد ولی تا تو بیایی هنوز خیلی هاشو ندیدم
اولا که بعضی از آی اس پی ها کامنتینگ بلاگر رو بسته اند. دوم هم اینکه من خودم هروقت اینجا رو میخونم فقط سکوت میکنم یعنی اکثر وقتها حرفی ندارم که کامنتش کنم. همین
Post a Comment