ستاره ها

کوله روی زمین،لباس های کثیف توی ماشین،سر زیر آب
هر بار بعد از یه سفر ،یه هجرت کوتاه یا بلند،وقتی به این جا می رسم،باز به سخاوتمندی روزگار ایمان می یارم
دیشب با دوستان بسیار جوانم رفتم رصد.قصر بهرام

زیر نور ستاره ها ،روی پشت بام دراز کشیدیم و تا سپیده به بالا نگاه کردیم.تازگی وجودشون در کنار وسعت آسمون،باز یه خاطره زنده به کوله خاطره هام اضافه کرد.وقتی صورت های فلکی رو بهم نشون می دادن،برق چشماشون رو باید می دیدی
روی زمین هم مثل اون بالا پر از ستاره است.من هر روز می بینمیشون،و هر بار پر شکر می شم