دیروز بعد از مدت ها یک جلسه زنده و خوب داشتیم.بوی قرمه سبزی کله دوستان زینت بخش فضابود.جدا کی به ذهن اش رسیده بود که همه این آدم ها رو یک جا جمع کنه؟از جلسه که بیرون اومدیم،بچه ها گفتند:چه جلسه پر برکتی!اون قدر موجود سرزنده از توی اتاق ریختن بیرون،که سهم هر بچه یک یا چند آدم باحال بود که باهاشون گپ بزنه
چی گفتیم و چی شنیدیم؟
به راه اندازی کلاس های شیرین و انرژی بخش فکر کردیم.کلاس هایی که ظاهر ساده ای دارن و باطن عمیق...فرصت بدیم که بچه ها درست تر و شاد تر فکر کنن.در علوم طبیعی،هنر و علوم اجتماعی
من مسئول طرح درس هنر ام در این سلسله جلسات.آرزومون این اه که بچه ها مخاطب هنری خوبی بشن،از فرم ها و رنگ های پیرامونشون لذت ببرن...از طبیعت،موزه،تصویر،سینما،عکس....و کم کم بتونن تحلیل دقیقتری نسبت به زیبایی پیدا کنن
با نیروی زیادی این کار رو شروع کرده ایم و کاش هرگز مایوس نشیم
3 comments:
ما هم به عنوان یکی از قرمه سبزیها ایضا آرزوی تداوم در پرورش آرزوها می کنیم!
کاش منم بودم. لعنت به این کارهای روزمره که آدم رو از حضور در جلسات قرمه سبزی محروم می کنه
جات هنوز نرفته خیلی خالی یه
Post a Comment