سفرنامه اول

برگشتیم.بازهم یک "اتفاق" تازه در زندگی دیوانه من

صد و هشتاد بچه،صد و هشتاد هویت زنده پر رنگ...هزار ها نظر،بسته بسته حس و انرژی های آزاد

نمی تونم خوب توصیف کنم.کاش می تونستم
حال غریب ای دارم.سفر بی نهایت انرژی بر و انرژی بخشی بود...حس می کنم تصفیه شدیم
یزد عجب استان مرموزیه...شگفتا به این معماری.چه سازگاری ای با روح داره

توی دانشکده هنر و معماری اش دیگه پام سست شد.فکر کردم این جا بمونم بهتره یا برگردم تهران؟
و بهشت سفر،خرانق!مهدخت،آخ مهدخت!عجب الماس ای بود خرانق

حال ای داشتیم در خرانق،وصف نا شدنی."قلعه ای عظیم/که طلسم دروازه اش/کلام کوچک دوستی است".از وقتی پا توی این ده گذاشتیم،همه بچه ها دگر گون شدن.چنان گریه کردیم وچنان خندیدیم که شاید حال یگانه عمرمون باشه

شب،رصد،باد،بازی،فریادخرانق

ادامه دارد