شمارنده

دنیای مجازی دنیای جذاب و هراس انگیزی یه.سال هاست وبلاگ می خونم...و مدت زیادی نیست که جسارت پیدا کردم صفحه ای داشته باشم

هراس هایی ازین دست:برای کی می نویسی؟که چی؟چرا این قدر باز؟سانسور می کنی خودتو؟توی دفتر نوشتن که صد شرف داره به...خلاصه اینجوری

اما وبلاگ هم حکایتی یه برای خودش.برخورد ها باهاش اصلا یکسان نیست،هزار جور تعبیر،صد جور حکایت

یکی تمرین خبرنگاری می کنه،یکی روزنگاری،یکی فکر می کنه حرفی داره که می خواد جهانیان بشنون...همه جور آدم.آدم.آدم

الغرض...هر از چندی به این شمارنده صفحه ام نظری می اندازم.کمابیش دستگیرم شده بود که به طور متوسط 30 تا 40 خواننده روزانه دارم.این عدد برای من چندان بار معنایی نداشت.چون نمی دونستم آمار چی یه.اما خوشحال ام می کرد و حتی گاهی از خودم می پرسیدم:کی آخه به این جا سر می زنه؟چرا ادامه می ده؟

امروز ناگهان سری به این شمارنده زدم.300 رو پشت سر گذاشت!چطور؟

یه پرسه کافی بود تا دستم بیاد.آق بهمن!نامی که می شناسید و به آن اطمینان دارید

و اما...شاید نوشتن باز و باز سخت تر می شه،و جذاب تر