Thursday, October 05, 2006

خوف و رجا

مهم اه که چه روزی می نویسی
توی روزهای هفته به تناوب زیر و زبر می شم.امروز زبر ام.در سبک گوتیک و کلیساهاش غرق ام.این همه دقت و پیچیدگی مبهوتم می کنه،هر چند که چنین سبکی هزار بار ازم به دور اه
یه سر کوتاه به مدرسه زدم،امروز امن و امان بود و بوی ترس نمی داد
شنبه با یک گروه از بچه ها تاریخ موسیقی شروع می کنیم و با گروهی دیگه تاریخ نقاشی.هنوزروز های زیادی باقی مونده که بسیار بهشون امید وارم

5 comments:

Anonymous said...

khoshhalam ke minvisi yasi, khoob o moratab. Manam inja mikhoonam o mibinam cheghadr doniaie amouzesh mitoone motefavet bashe. Doniae ke proje ine ke 4 sal be bache ejaze bedi ba 5 ta mokaab sar o kale bezane bebine chan ta borje mishe sakht, va khodesh in ghanoone riaze tarkib ro peida kone. doniaei ke mikhad bebine adam cheghadr baladan danesheshoon ro estefade konan na inke cheghadr danesh daran,
vali neveshtehaye to hich jaye digeye donya vojood nadare, faghat makhsoose yasie!

Anonymous said...

عجب..پنج تا تیکه مکعب

Anonymous said...

خانوم
احوالتون چطوره؟
دو هفته از اول سال میگذره.
پانزده مهز
فکر میکنم روز خوبی باشه، همیشه احساس خوبی نسبت به روز نیمه مهر داشته م
اینجا برگا هنوز زرد و نارنجی نشدن.
سبزن... سبز سبز
بیا .این از هم از اظهار نظر یه دانشمند علم تربیت!مردم از اون ینگه دنیا براتون کامنت میذارن که حتی اونجا هم شما تکین و کارتون هم تکه دیگه چی میخوای؟
...

گرچه میدونم که هنوز خیلی چیزا میخوای...

و چقدر خوبه که اینطوره


در ضمن خیلی خیلی ارادتمند و در ضمن دلتنگ خانوم پونه هم هستیم

Anonymous said...

ارادتمند محض و مضاعف خانوم ها نیکی و صبورم.ایلیش ،معلم ساده

Anonymous said...

ma eradatmande joftetoon!
yasi man in projeha ro barat daghigh mifrestam bebi ba bache haye aval rahnamaei mitooni try koni?